به گزارش آوای سیدجمال، یک شب قبل از انتخابات دهم است،شیشه بانک ها در چشم به هم زدنی خرد می شود و کف خیابان می ریزد ،مغازه ها و وسایل نقلیه یکی یکی گر می گیرد و دودش تا دل آسمان تنوره می کشد

خسارت های معنوی و روانی و از همه مهم تر تلفات جانی ...

کشته شدن چند انسان بی گناه امری نیست که به سادگی بتوان از کنار آن گذشت .

نمی توان چشم به روی این بی حرمتی ها بست.

سلب آرامش روحی و روانی خمد کشیدن روی احساسات مردم، به راستی حکایت عجیبی است، حکایت دردناکی است، فکرش هم آدمی را می آزارد فکرش هم می شود سوهان و کشیده می شود به روح و روان آدمی.

به راستی آدم تا چه حد باید خودش را دست کم بگیرد؟

به راحتی بشود بازیچه دست عده ای که افکار غلط در سر پرورانده اند،می خواهند چیز هایی را به خورد افکار مردم دهند که هضمش بسی سخت و سنگین است.

عده ای که ادعایشان مرد بودن است،حالا نامرد بودنشان به خودشان هم ثابت شده به خیابان ها هجوم آوردند، فریاد زدند، شلوغ کردند، پرچم ها را آتش کشیدند و...

اسم پرچم که می آید همگی دست و پایمان شل می شود ناخودآگاه اشک هایمان سرازیر می شود .

گفتن و به زبان آوردنش سهمگین است آتش زدن پرچم کسی که یادش بعد از هزاران سال هم هنوز برتارک تاریخ می درخشد مردمی که با افتخار سینه سپر کردند برای زنده نگه داشتن یاد اسلام و مسلمانی و انسانیت با افتخار تن به جنگ دادند.

آتش کشیدن پرچم سیاه حسین(ع) زیر پا انداختن بیرقی که نام ابوالفضل (ع) رویش حک شده

این ها نمی تواند کار یک مرد باشد ،کار کسی است که بویی از مرادنگی .انسانیت نبرده و حقیقتا" آتش این فتنه یقه خوشان را گرفت

یقه همان هایی که خواستند با اغتشاشات افکار ملت را به هم بریزند ملتی که سالهاست برای همدلی و هم زبانی و یکی بودن و یکی شدن قدم برداشته اند و به اسلام و مسلمانی و انسانیت لبیک گفته اند.

یاد داشتی از فاطمه بگزاده