به گزارش آوای سیدجمال، سپهر غرب نوشت: درواقع اگر در شیوه زندگی مردم درخشندگی یا خدای‌ناخواسته خدشه و کدورتی را شاهد هستیم، به‌طور خاص برآمده از فرهنگ عمومی جامعه است؛ فرهنگ عمومی با قدرتی که از جامعه و تشویق و تنبیه‌های جمعی دریافت می‌کند، به‌راحتی می‌تواند تمایلات و گرایشات اعضای خود را جهت‌دهی کند؛ فقط کافی است موضوع مورد نظر در فهرست خوب‌ها و یا بدهای چارچوب هنجاری جامعه نهادینه شود، آنگاه آحاد مردم برای حفظ آن به‌مثابه پاره‌ای از هویت خود، جان هم می‌دهند و ای‌بسا جان هنجارشکنان را نیز بگیرند.این امر از چنان اهمیتی برخوردار است که براساس نظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ریاست وقت شورای عالی انقلاب فرهنگی، مبنی بر توجه به فرهنگ عمومی مردم، پیشنهاد تشکیل شورای فرهنگ عمومی مطرح شد و سرانجام در سال 1364، به‌منظور تعیین اهداف، سیاست‌گذاری و هدایت فرهنگ عمومی کشور، شورای فرهنگ عمومی با وظایف مشخص شکل گرفت و به‌صورت رسمی از سال 1365 آغاز به کار کرد و از سال 1372 در سطح استان‌ها هم این شورا تأسیس شد که دبیری آن با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان است.

وقتی وظایف این شورا را بررسی می‌کنیم، می‌توان فصل‌الخطاب آن را نیازسنجی و ارائه برنامه‌های راهبردی علمی برای رفع مشکلات فرهنگی استان و جهت‌دهی حیات آحاد جامعه به سوی حیات طیبه دانست و با توجه به شاکله این شورا و حضور همه مدیران رده اول استان در جلسات، این‌گونه برداشت می‌شود که باید تمامی معونه استان در خدمت مصوبات این شورا باشد؛ اما متأسفانه طی این سال‌ها کمتر حرکت اثرگذاری از این جمع فرهیخته دیده‌ایم؛ از دبیرخانه گرفته که باید برش استانی سندهای بالادستی را تدوین و نتیجه اجرای آن‌ها را رصد و ارزیابی کند که ما کمتر شاهد چنین نقش‌آفرینی از دبیر و دبیرخانه شورا بوده‌ایم و هنوز منتظریم نتیجه اصلاح سند فرهنگی استان مشخص شده و به افکار عمومی و یا حداقل به نخبگان جامعه در جلسه‌‌ای بفرمایند نواقص سند چه بود و الان به کجا رسیده است؟ و قس علی هذا تا اعضای محترم این شورا که نماینده ولی فقیه و ریاست شورای فرهنگ عمومی استان در خطبه‌های اخیر خود از پای کار نیامدن برخی! مسئولان گلایه کرد.

بدون رودربایستی باید اذعان کرد که اگر استان همدان هم‌اکنون جزء پیشتازان پیری جمعیت است، اگر در خشونت و عصبانیت در سطح کشور حرف برای گفتن داریم! اگر آمار خودکشی نگران‌کننده است، اگر، اگر، اگر... بخش قابل توجهی از این اگرها ثمره کم‌کاری اعضای شورای فرهنگ عمومی استان طی ادوار گذشته است که دامن مردم را امروز گرفته و خدا می‌داند چند سال دیگر آیندگان چه قضاوتی درباره متولیان امر خواهند کرد؛ قضاوت الهی که جای خود دارد!