به گزارش آوای سیدجمال، هفدهم مرداد ماه سال ۱۳۷۷ یادآور جنایتی هولناک در مزارشریف افغانستان است ،جنایتی که توسط گروه افراطی طالبان رقم خورد و موجب شهادت تعدادی از عوامل کنسولگری جمهوری اسلامی از جمله محمود صارمی خبرنگار خوب کشورمان شد.

لذا به پاس قدر دانی از تلاش این قشر زحمتکش و فداکار  این روز بنام "خبرنگار" نامگذاری شد؛ به همین مناسبت جا دارد که عرض خسته نباشید داشته باشیم به حضور تمامی کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند.

راستی باید از خود پرسید دراین عصری که معروف به عصراطلاعات است اگر خبرنگاران نبودند چه کسی اخبار روز، ساعت و لحظه های داخلی و خارجی را به سمع و نظر مردم می رساند.

فارغ از کمیت و کیفیت اخبار باید گفت این قشر یکی از گمنامترین افسران صحنه جنگ نرم هستند که با تمام حجم کاری بدون توقع وعاشقانه برای اعتلای نظام اسلامی زحمت می کشند.

برملا نمودن دردها و رنجها و زخمهای پنهان جامعه یکی از وظایف مهمی است که این عزیزان بردوش می کشند و چه بی مهری هایی که در این راه متوجه آنان می شود.

بدون شک اگرفعالیتهای پیدا و پنهان این قشرنباشد می توان گفت خیلی از مسؤلین وظایف خود را بدرستی انجام نمی دهند. چرا که یکی از انگیزه های پیشرفت کاری اطلاع رسانی به مردم و برخوردارشدن از حمایت های آحاد جامعه است. که آن بعهده خبرنگاران می باشد.

البته آسیبها وتهدیدهایی نیز بر سر راه این قشر وجود دارد که از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره کرد؛

اولین آسیب یک خبرنگار بی توجهی به وظیفه بی طرف بودن در دسته بندی های جناحی و سیاسی است که میتواند روح عدالتجویی را از عملکرد یک خبرنگار سلب نموده و موجبات نارضایتی طیفی از مردم را فراهم کند.

دومین و مهمترین آسیب این قشر نیز می تواند "بله قربانگو" بودن در مقابل مسؤلان باشد که واقعیتها را برخلاف آنچه که هست وانمود کرده و موجب بالا رفتن فساد در جامعه خواهد شد.

حس آزاد اندیشی ودوری جستن از مطامع دنیا می تواند خبرنگار را به اوج انسانیت برساند،همانگونه که خیلی از این عزیزان واقعا قابل تمجید بوده و جزو شریفترین انسانهای جامعه هستند که البته این افراد در قلوب مردم جامعه جایگاه خاصی دارند.

برای تمامی این عزیزان آرزوی موفقیت روز افزون دارم.

صمد مرادی مهر شاعر و نویسنده اسدآبادی

انتهای پیام/